Ana akım medyada ve bilimum web sitelerinde sürekli hatılatılır: “Uzmanlar uyarıyor!” Bu uyarılar envai çeşit başlıkla ilgili olabilir; yaz sıcakları, bebek bakımı, beslenme, cinsellik… Uyarılardan sonra da öneriler gelir; “Bunamaya karşı 7 öneri”
Uzmanların uyarılarının içeriğine baktığımızda teknik kısmını aklımız almadığını, aklımızın alabileceği şekle tercüme edilmiş halinin ise dehşet uyandırıcı olabileceğini görürüz. “Nekrozitan fasiit” terimini görünce kişinin uzmanlığı tasdik edilmiş olur, bunun tercümesi olan “et yiyen bakteri” ise uzmanlığını tasdik ettiğimiz ve artık söylediklerini güvenilir bulduğumuz bir kişinin ağzından çıkan bir dehşet tümcesidir artık. Gel de korkma.
Aslında olagelen şey hayatın tekinsiz, sizlerin ise bu tekinsiz dünyanın içinde her an hata yapabilecek sarsaklıkta insanlar olduğunuza sizleri ikna ederek uzmanlık hegomonyalarının tesis edilmesidir. Böylece nasıl besleneceğinizi, sevişeceğinizi veya çocuğunuza bakacağınızı bilmediğinize ikna olup, bu konunun uzmanlarına biat etmeye başlarsınız.
Uzmanlık hegemonyaları branşlaşmıştır. Hijyen, ruh sağlığı, beslenme, iletişim gibi konular revaçta olmasına karşın bu hegemonyaların atası spritüel uzmanlık hegemonyasıdır. Spritüel uzmanlık hegemonyası sizin yaratıcınızla nasıl iletişim kurmanız gerektiğini, yaratıcınızın sizden poponuzu nasıl temizlemenizi isteğini, kayınvalidenize karşı nasıl hisler beslemenizin uygun olabileceğini bilmediğinize sizi ikna eder. Artık hegemonya kurulmuştur ve saha uzmanların egemenlik sahasıdır.
Spritüel uzmanlık hegemonyası ile ruh sağlığı uzmanlık hegemonyası hemen hemen aynı alanda operasyon yapar. Aralarındaki düşman kardeşler ilişkisinin temel nedeni de budur.
Dolayısıyla bazen bir psikiyatristi “x durumu normal mi?” sorusuna “DSM III’e göre normal değildi ama DSM IV metninde işlevselliği etkilemiyorsa normal kabul edilmektedir” şeklinde yanıtlar verirken yadırgamayız pek. Oysa bu algoritma spritüel uzmanlık hegemonyası tarafından fıkıh adı altında uygulanmaktadır zaten.
Sözün özü: Uzmanlık üzerinden hegomonik bir ilişki tesis etmek mümkünse eğer, aradan geçen asırlar bu ilişkinin biçimini değil sadece içeriğini değiştirmiş olabilir.