Mehmet Şimşek’in bu tweeti çok tepki topladı. Gerçekten de bırakalım herhangi bir politikacının, ülkedeki yoksulluktan sorumlu olan bir başbakan yardımcısı nasıl böyle bir dil kullanabilir? “Fakir aile ziyareti maratonum…” Bir kere buradan yapılabildiği kadar çok ziyaret yapma gayreti olduğu anlaşılıyor. O fakirler bu ziyaretin bir öznesi değil gibi görünüyor. Fakir olmaları itibariyle ziyaret lütfedilen nesneleri halindeler ki bu maratonun, Mehmet Şimşek kendinden pek memnun bir halde burunlu smiley ile bitirebiliyor tweeti. Cömert bir sadaka verdiği dilencinin sırtını “hadi yine iyisin” diyerek pat patlayan varlıklının kendinden memnuniyeti gibi. “Fakirler, Mehmet Şimşek evinize girdi lan, daha ne istiyonuz?!”

Bu tavırda tepki uyandıran aslında eksik olan. Bu tavırda ülkenin bir vatandaşı olarak ülkede fakir ailelerin olmasından dolayı bir üzüntü eksik, bir politikacı olarak ülkede fakir ailelerin olmasından dolayı sorumluluk ve suçluluk eksik, fakir olma deneyimine ilişkin empati gayreti eksik, fakirliğin getirdiği sıkıntıları sembolik yollarla da olsa hafifletmeye dönük denkleşme gayreti eksik…

Donald Trump da fırtına sonrası Porto Riko’da yardım çalışmalarına “katıldığında” gösterdiği tavır nedeniyle eleştirilere neden olmuştu:

Trump kendi başına ayrı bir konu, Mehmet Şimşek’i ayrı biçimde ele almamız gerektiğini düşünüyorum. Aslında ele almıştım da, Bir Sosyodise Söylemi Olarak Çileye Alışkın Milletimiz başlıklı yazıma göz atmanızı önerebilirim. Kısaca özetleyeyim: Tüm evreni yaratan Tanrı ise, dünyada adil gözükmeyen pek çok durum; aileleri parçalayan doğal afetler, küçücük çocukların canını alan hastalıklar, yoksulluk neden var sorusu teolojik olarak tehlikeli bulunagelmiştir. Gottfried Leibniz bu tehlikeyi yine teolojik perspektiften “öyle olması gerektiği için” önermesiyle savuşturmaya gayret etmiş, buna da “Teodise” denmiştir. “Masum çocuklar lösemiden neden ölüyor?” sorusunun hastalık teodisesinden yanıtı “Tanrı onları yanına alıyor” olur. “Peki diğerleri neden yaşıyor?” sorusunun yanıtı ise sağlık teodisesinden “Tanrı onlara uzun bir ömür bahşetmiştir” olacaktır. “Niye bazı aileler çocuklarını doyurmakta zorlanacak kadar yoksulluk çekmektedir? sorusunun yoksulluk teodisesinden yanıtı “Varlık yozlaştırıcıdır ve yoksullar cennete gidecektir” olur. Varsıllık teodisesi ise Tanrı’nın bolluk ve bereket behşeden yapısına gönderme yapacaktır.

Sonuç olarak yoksulluk teodisesi içerisinden Ramazan’da Teravih sonrası maraton halinde fakir aile ziyareti yapmakta bir beis yoktur. Tanrı (Artık Allah cc) fakirliği yaratmıştır. Fakir değilseniz fakirlerin fakirliğini sonlandırmak, denkleşmek veya kompanse etmek gibi bir gayret içinde olmanız gerekli değildir. Varlıklıların yoksulları ziyaret etmesi sevap points kazandırır, burada yoksulla ilişkilenme yerine ziyaret edilen yoksul sayısına odaklanmak yeğ olabilir. Tıpkı hoplaya zıplaya altınları toplayan Super Mario gibi, burunlu smiley ile fakir aileden diğerine bir maraton eğlencedir sadece…